: “God created first Himself then haumain, third maya and fourth the state of poise and bliss.”
: “God created first Himself then haumain, third maya and fourth the state of poise and bliss.”[page 113 G G S] :-
ਮਾਝ ਮਹਲਾ ੩ ॥
ਸਭ ਘਟ ਆਪੇ ਭੋਗਣਹਾਰਾ ॥ ਅਲਖੁ ਵਰਤੈ ਅਗਮ ਅਪਾਰਾ ॥
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਮੇਰਾ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਧਿਆਈਐ ਸਹਜੇ ਸਚਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੧॥
ਹਉ ਵਾਰੀ ਜੀਉ ਵਾਰੀ ਗੁਰ ਸਬਦੁ ਮੰਨਿ ਵਸਾਵਣਿਆ ॥
ਸਬਦੁ ਸੂਝੈ ਤਾ ਮਨ ਸਿਉ ਲੂਝੈ ਮਨਸਾ ਮਾਰਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ਪੰਚ ਦੂਤ ਮੁਹਹਿ ਸੰਸਾਰਾ ॥ ਮਨਮੁਖ ਅੰਧੇ ਸੁਧਿ ਨ ਸਾਰਾ ॥
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਸੁ ਅਪਣਾ ਘਰੁ ਰਾਖੈ ਪੰਚ ਦੂਤ ਸਬਦਿ ਪਚਾਵਣਿਆ ॥੨॥
ਇਕਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਦਾ ਸਚੈ ਰੰਗਿ ਰਾਤੇ ॥ ਸਹਜੇ ਪ੍ਰਭੁ ਸੇਵਹਿ ਅਨਦਿਨੁ ਮਾਤੇ ॥
ਮਿਲਿ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਚੇ ਗੁਣ ਗਾਵਹਿ ਹਰਿ ਦਰਿ ਸੋਭਾ ਪਾਵਣਿਆ ॥੩॥
ਏਕਮ ਏਕੈ ਆਪੁ ਉਪਾਇਆ ॥ ਦੁਬਿਧਾ ਦੂਜਾ ਤ੍ਰਿਬਿਧਿ ਮਾਇਆ ॥
ਚਉਥੀ ਪਉੜੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਊਚੀ ਸਚੋ ਸਚੁ ਕਮਾਵਣਿਆ ॥੪॥
ਸਭੁ ਹੈ ਸਚਾ ਜੇ ਸਚੇ ਭਾਵੈ ॥ ਜਿਨਿ ਸਚੁ ਜਾਤਾ ਸੋ ਸਹਜਿ ਸਮਾਵੈ ॥
ਗੁਰਮੁਖਿ ਕਰਣੀ ਸਚੇ ਸੇਵਹਿ ਸਾਚੇ ਜਾਇ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੫॥
ਸਚੇ ਬਾਝਹੁ ਕੋ ਅਵਰੁ ਨ ਦੂਆ ॥ ਦੂਜੈ ਲਾਗਿ ਜਗੁ ਖਪਿ ਖਪਿ ਮੂਆ ॥
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਸੁ ਏਕੋ ਜਾਣੈ ਏਕੋ ਸੇਵਿ ਸੁਖੁ ਪਾਵਣਿਆ ॥੬॥
ਜੀਅ ਜੰਤ ਸਭਿ ਸਰਣਿ ਤੁਮਾਰੀ ॥ ਆਪੇ ਧਰਿ ਦੇਖਹਿ ਕਚੀ ਪਕੀ ਸਾਰੀ ॥
ਅਨਦਿਨੁ ਆਪੇ ਕਾਰ ਕਰਾਏ ਆਪੇ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਵਣਿਆ ॥੭॥
ਤੂੰ ਆਪੇ ਮੇਲਹਿ ਵੇਖਹਿ ਹਦੂਰਿ ॥ ਸਭ ਮਹਿ ਆਪਿ ਰਹਿਆ ਭਰਪੂਰਿ ॥
ਨਾਨਕ ਆਪੇ ਆਪਿ ਵਰਤੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੋਝੀ ਪਾਵਣਿਆ ॥ ੮॥੬॥੭॥
ਮਾਝ ਮਹਲਾ ੩ ॥
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਾਣੀ ਗੁਰ ਕੀ ਮੀਠੀ ॥ ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਿਰਲੈ ਕਿਨੈ ਚਖਿ ਡੀਠੀ ॥
ਅੰਤਰਿ ਪਰਗਾਸੁ ਮਹਾ ਰਸੁ ਪੀਵੈ ਦਰਿ ਸਚੈ ਸਬਦੁ ਵਜਾਵਣਿਆ ॥੧॥
ਹਉ ਵਾਰੀ ਜੀਉ ਵਾਰੀ ਗੁਰ ਚਰਣੀ ਚਿਤੁ ਲਾਵਣਿਆ ॥
ਸਤਿਗੁਰੁ ਹੈ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਸਰੁ ਸਾਚਾ ਮਨੁ ਨਾਵੈ ਮੈਲੁ ਚੁਕਾਵਣਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ਤੇਰਾ ਸਚੇ ਕਿਨੈ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਇਆ ॥ ਗੁਰ ਪਰਸਾਦਿ ਕਿਨੈ ਵਿਰਲੈ ਚਿਤੁ ਲਾਇਆ ॥
ਤੁਧੁ ਸਾਲਾਹਿ ਨ ਰਜਾ ਕਬਹੂੰ ਸਚੇ ਨਾਵੈ ਕੀ ਭੁਖ ਲਾਵਣਿਆ ॥੨॥
ਏਕੋ ਵੇਖਾ ਅਵਰੁ ਨ ਬੀਆ ॥ ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਆ ॥
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਤਿਖਾ ਨਿਵਾਰੀ ਸਹਜੇ ਸੂਖਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੩॥
ਰਤਨੁ ਪਦਾਰਥੁ ਪਲਰਿ ਤਿਆਗੈ ॥ ਮਨਮੁਖੁ ਅੰਧਾ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਲਾਗੈ ॥
ਜੋ ਬੀਜੈ ਸੋਈ ਫਲੁ ਪਾਏ ਸੁਪਨੈ ਸੁਖੁ ਨ ਪਾਵਣਿਆ ॥੪॥
ਅਪਨੀ ਕਿਰਪਾ ਕਰੇ ਸੋਈ ਜਨੁ ਪਾਏ ॥ ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ॥
ਅਨਦਿਨੁ ਸਦਾ ਰਹੈ ਭੈ ਅੰਦਰਿ ਭੈ ਮਾਰਿ ਭਰਮੁ ਚੁਕਾਵਣਿਆ ॥੫॥
ਭਰਮੁ ਚੁਕਾਇਆ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥ ਗੁਰ ਪਰਸਾਦਿ ਪਰਮ ਪਦੁ ਪਾਇਆ ॥
ਅੰਤਰੁ ਨਿਰਮਲੁ ਨਿਰਮਲ ਬਾਣੀ ਹਰਿ ਗੁਣ ਸਹਜੇ ਗਾਵਣਿਆ ॥੬॥
ਸਿਮ੍ਰਿਤਿ ਸਾਸਤ ਬੇਦ ਵਖਾਣੈ ॥ ਭਰਮੇ ਭੂਲਾ ਤਤੁ ਨ ਜਾਣੈ ॥
ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵੇ ਸੁਖੁ ਨ ਪਾਏ ਦੁਖੋ ਦੁਖੁ ਕਮਾਵਣਿਆ ॥੭॥
ਆਪਿ ਕਰੇ ਕਿਸੁ ਆਖੈ ਕੋਈ ॥ ਆਖਣਿ ਜਾਈਐ ਜੇ ਭੂਲਾ ਹੋਈ ॥
ਨਾਨਕ ਆਪੇ ਕਰੇ ਕਰਾਏ ਨਾਮੇ ਨਾਮਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੮॥੭॥੮॥
[page 113 G G S]
: “God created first Himself then haumain, third maya and fourth the state of poise and bliss.”[page 113 G G S] :-
You Yourself create, destroy and adorn. O Nanak! we are adorned and embellished with the Naam. || 8 || 5 || 6 ||
MAAJH, THIRD MEHL:
He is the Enjoyer of all hearts.
The Invisible, Inaccessible and Infinite is pervading everywhere.
Meditating on my Lord God, through the Word of the Guru’s Shabad, I am intuitively absorbed in the Truth. || 1 ||
I am a sacrifice, my soul is a sacrifice, to those who implant the Word of the Guru’s Shabad in their minds. When someone understands the Shabad, then he wrestles with his own mind; subduing his desires, he merges with the Lord. || 1 || Pause ||
The five enemies are plundering the world.
The blind, self-willed manmukhs do not understand or appreciate this.
Those who become Gurmukh—their houses are protected.
The five enemies are destroyed by the Shabad. || 2 ||
The Gurmukhs are forever imbued with love for the True One.
They serve God with intuitive ease.
Night and day, they are intoxicated with His Love. Meeting with their Beloved, they sing the Glorious Praises of the True one; they are honored in the Court of the Lord. || 3 ||
First, the One created Himself; second, the sense of duality; third, the three-phased Maya.
The fourth state, the highest, is obtained by the Gurmukh, who practices Truth, and only Truth. || 4 ||
Everything which is pleasing to the True Lord is true.
Those who know the Truth merge in intuitive peace and poise.
The life-style of the Gurmukh is to serve the True Lord.
He goes and blends with the True Lord. || 5 ||
Without the True One, there is no other at all.
Attached to duality, the world is distracted and distressed to death.
One who becomes Gurmukh knows only the One. Serving the One, peace is obtained. || 6 ||
All beings and creatures are in the Protection of Your Sanctuary.
You place the chessmen on the board; You see the imperfect and the perfect as well.
Night and day, You cause people to act; You unite them in Union with Yourself. || 7 ||
You Yourself unite, and You see Yourself close at hand.
You Yourself are totally pervading amongst all.
O Nanak! God Himself is pervading and permeating everywhere; only the Gurmukhs understand this. || 8 || 6 || 7 ||
MAAJH, THIRD MEHL:
The Nectar of the Guru’s Bani is very sweet.
Rare are the Gurmukhs who see and taste it.
The Divine Light dawns within, and the supreme essence is found.
In the True Court, the Word of the Shabad vibrates. || 1 ||
I am a sacrifice, my soul is a sacrifice, to those who focus their consciousness on the Guru’s Feet.
The True Guru is the True Pool of Nectar; bathing in it, the mind is washed clean of all filth. || 1 || Pause ||
Your limits, O True Lord! are not known to anyone.
Rare are those who, by Guru’s Grace, focus their consciousness on You.
Praising You, I am never satisfied; such is the hunger I feel for the True Name. || 2 ||
I see only the One, and no other.
By Guru’s Grace, I drink in the Ambrosial Nectar.
My thirst is quenched by the Word of the Guru’s Shabad; I am absorbed in intuitive peace and poise. || 3 ||
The Priceless Jewel is discarded like straw; the blind self-willed manmukhs are attached to the love of duality.
As they plant, so do they harvest.
They shall not obtain peace, even in their dreams. || 4 ||
Those who are blessed with His Mercy find the Lord.
The Word of the Guru’s Shabad abides in the mind.
Night and day, they remain in the Fear of God; conquering their fears, their doubts are dispelled. || 5 ||
Dispelling their doubts, they find a lasting peace.
By Guru’s Grace, the supreme status is attained.
Deep within, they are pure, and their words are pure as well; intuitively, they sing the Glorious Praises of the Lord. || 6 ||
They recite the Simritees, the Shaastras and the Vedas, but deluded by doubt, they do not understand the essence of reality.
Without serving the True Guru, they find no peace; they earn only pain and misery. || 7 ||
The Lord Himself acts; unto whom should we complain?
How can anyone complain that the Lord has made a mistake?
O Nanak ! the Lord Himself does, and causes things to be done; chanting the Naam, we are absorbed in the Naam. || 8 || 7 || 8 ||
[page 113 G G S]
